Onderbroeken in de metro, martelaren en Sabotage

Nog 2 goede en gezellig dagen in Mashhad gehad. Een bergdorpje bezocht en het mausoleum van Ferdosi bezocht. Belangrijke dude die er 30 jaar over gedaan heeft om een boek te schrijven over de heldendaden van de verschillende koningen. Dat boek heeft blijkbaar het Farci gered van overname door het Arabisch.

Nogmaals naar de Haram geweest. Werd 2 keer niet binnengelaten, een keer omdat ik fototoestel in mijn tas had en daarna omdat ik geen sokken aanhad. Dus maar gezellig pantykousjes gekocht om de hoek. Door veel mensen aangesproken en een vrouw vroeg me hoe ik het vond om een hoofddoek te dragen. Ik zei dat het wel wennen was, maar oké, waarop zei antwoordde: it's not okay. 
Leuke gasten in het hostel. Er was een Deens stel die met de auto vanuit Denemarken hier is. Hun einddoel is India. En ik denken dat ik met een avontuur bezig was.....

Gisteren met de trein in Teheran aangekomen. Was een gezellige reis van 7 uur (moest wel om 4 uur op, maar ja). Zitten kletsen met een vrouw die 8 jaar in Toronto heeft gewoond, maar nu weer terug is in Iran (ze miste haar moeder). Had last van het bekende probleem dat Lieke zal herkennen: is ze hier, mist ze Toronto, is ze daar, mist ze Iran.
Zeer warm ontvangen door de eigenaren van het hostel in Teheran. Een gepensioneerd  stel dat 2 kinderen heeft die allebei in het buitenland wonen. Om hun eenzaamheid tegen te gaan, verhuren ze nu kamers in hun appartement. Een zeer populaire plek. Medhi, de man, doet werkelijk alles voor je en zou je het liefst de hele dag op sleeptouw nemen. Hij noemt zijn vrouw: my lady ipv my wife, klinkt best wel beter. De eerste avond nam hij mij en een Nederlands stel mee naar de Milad tower. Soort van CN tower. We deden er met de auto meer dan een uur over in het chaotische verkeer en de overvolle wegen. Boven op de toren zag je een grote slang van auto's.

Fijn even een eigen kamer en een schone wc en badkamer.
Vandaag in mijn eentje op pad. Vlak bij mijn hostel is een Armeense kerk, daar even een blik in geworpen. Vervolgens met de metro naar het Golestan palace. Mijn eerste metro ervaring. Ik kon mijn kaart niet opladen, maar hoefde hem ook niet te gebruiken om door de poortjes te gaan. Het is vandaag een religieuze feestdag, het is de dag dat Mohammed zijn opvolger aanwees. Misschien heeft het daarmee te maken? In de metro de gebruikelijke verkopers. Een viel op, ze verkocht onderbroeken in het vrouwen deel van de metro. Van die lekker degelijke. 
Golestan Palace bezocht en onderweg naar de Iman Khomeini moskee met een jongen van 23 in gesprek geraakt. Over echt van alles met hem gepraat, van hoofddoekjes tot leven na de dood. Uiteraard waren we het nergens over eens, maar kwaad kan dat niet. De herkenning kwam toe hij zei van metal muziek te houden en de band Sabotage als voorbeeld noemde. 
Met hem ging ik naar het Iran Ebrat museum een voormalige gevangenis in de tijd van de shah. Je begrijpt, een en al propaganda, maar herkenbaar van andere van dit soort plekken. Om het zo echt mogelijk te laten lijken, waren er wassen beelden van gemartelde mensen en gruwelijke (nagespeelde) filmpjes van martelingen. Natuurlijk vreselijk wat er toen gebeurd is. Ik vroeg knullie of hij dacht dat dit nu ook gebeurde, maar dat wist hij niet, wat ik ook wel weer snap.
Afscheid van hem genomen en gelukkig niet de fout begaan hem geld te geven. Baalde alleen dat ik de sleutelhanger klompjes niet bij me had om aan hem te geven.
Daarna naar het Park-e-Honar Mandan (artists park). Allemaal leuke mensen en er werd muziek gemaakt. In mijn hostel nog lekker gekletst met een gast uit Italië en de vrouw van Medhi.
Nog een dag in Teheran en dan weer verder. Twijfel nog tussen een aantal dingen. Iedere keer hoor ik verhalen van andere reizigers en twijfel ik weer waar ik heen zal gaan.